Υφαίνοντας προσεκτικά το ίχνος της ζωής

Η ζωή (φαίνεται ότι) δεν ακολουθεί γραμμική πορεία και ίσως αυτό την κάνει ενδιαφέρουσα. Μεγαλώνοντας όμως, μπορώ να επιλέγω τις αναμνήσεις μου (που τις βλέπω εκ των προτέρων να πλησιάζουν) επιλέγοντας πεδία και πίστες ζωής, απ’ όπου θα προκύψουν αυτές οι αναμνήσεις. Μικρές προσαρμογές επιτρέπονται: ανέβαλα το προσκύνημα στο Άγιον Όρος (με τον συμβολικό αριθμό “20”) για να βρίσκομαι εδώ την ημέρα των εκλογών, αλλά συγχρόνως έχω ήδη προγραμμίσει τις εναλλακτικές ημερομηνίες του προσκυνήματος λίγο αργότερα από τον αρχικό προγραμματισμό.

Κλείνοντας ερμητικά το παράθυρο σε απαγορευμένες αναμνήσειες, αποφεύγω δυσάρεστα συναισθηματικά περιστατικά και προσαρμόζοντας το συναισθηματικό μου πλούτο, διατηρώ το ουσιαστικό ενδιαφέρον της ζωής, ανέπαφο. Χωρίς τις στενάχωρες εμπειρίες και αναμνήσεις που επέλεξα να απομακρύνω ευγενικά, πορεύομαι με τον αέρα ότι αφήνω πίσω μου ένα ενδιαφέρον ίχνος ζωής.

Εν κατακλείδι, υφαίνω με ιερή προσοχή το ίχνος της ζωής μου με σεβασμό στις ψυχές που πέρασαν και σε αυτές που βρίσκονται προ των πυλών.