Η βίαιη εισβολή της πραγματικότητας στο συννεφάκι όπου κρυβόταν

Έμενε καθισμένος στην αναπαυτική πολυθρόνα του κοιτάζοντας τον κόσμο γύρω του. Είναι όμορφη η ζωή, σκεφτόταν και εγώ είμαι ευλογημένος που μπορώ να το καταλάβω αυτό. Και μετά, αναστέναζε ευτυχής με τον εαυτό του και βυθιζόταν βαθειά, όλο και πιο βαθειά στην πολυθρόνα του. 

Άκουγε φωνές γύρω του αλλά δεν έδινε σημασία: δεν είχε καμία διάθεση να παραιτηθεί από την ευεξία του για την οποία είχε δουλέψει πολύ σκληρά. Να μην κάνεις τίποτα για να διαταράξεις την αρμονία που έχεις απλώσει γύρω σου…

Ατσαλάκωτος από τις αντάρες της ζωής, έτσι νόμιζε ότι θα έμενε. Κι άβρεχτος από τις δυσκολίες της.

Μέχρι που μια ημέρα συνέβη κάτι ανατριχιαστικό:

Άρχισαν να εμφανίζονται γύρω του εικόνες που έθεταν σε αμφισβήτηση το οικοδόμημα  που είχε με τόσο κόπο χτίσει και έμεινε τόσο καιρό ερμητικά κλεισμένος σε αυτό. Λίγες ημέρες αργότερα τον βρήκαν νεκρό στην πολυθρόνα του με ένα ύφος τρόμου στο πρόσωπό του. Οι ιατροί δεν δυσκολεύτηκαν να κάνουν τη διάγνωσή τους:

Οξεία εισβολή της πραγματικότητας στο φαντασιώδη κόσμο του που έλαβε χώρα ανύποπτα, πριν ο οργανισμός του προλάβει να προλάβει να δημιουργήσει αντισώματα για να σωθεί.

Σ.Σ. Το κείμενο πρωτο-παρουσιάστηκε στις 27/5/2011, αλλά υπεβλήθη σε πνευματικό μασάζ, σάουνα, spa, χαμάμ & άλλες συναφείς θεραπείες για χαλάρωση & αναζωογόνηση του ηθικού του γράφοντος.