Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Η ωδή του γκρινιάρη

Βρίσκομαι σε κίνηση σε όλη μου τη ζωή. Κάποια στιγμή σταμάτησα (γιατί άραγε; δε θυμάμαι!) κι από τότε βρίσκομαι σε διαρκή στση. Δουλεύω ασταμάτητα από τότε που με θυμάμαι αλλά, κάθε φορά που μου παρουσιάζεται η ευκαιρία, γράφω αυτά που κρύβονται εντός μου και αποφεύγουν να βγούν στο φως.
Κι όμως...
Έχω την αίσθηση οτι πλέον γράφω και ζω από τα έτοιμα. Σα να μην επιθυμώ να εκθέσω την ψυχή μου σε δοκιμασίες και γι αυτό επιλέγω ασφαλείς διαδικασίες χωρίς συναισθηματικούς στροβιλισμούς.  Την ίδια ώρα (να, είδες, το χέρι έκανε λάθος στο πληκτρολόγιο και αντί για «ίδια» αρχικά έγραψα «ίσια»»!) και με κάθε ευκαιρία χλευάζω τους απανταχού συμβιβασμένους: τί μου φταίνε οι άνθρωποι; Τη δουλειά τους κάνουν και ζουν όπως μπορούν. Τρομάζω όταν στιγμιαία διαπιστώνω οτι η ζωή μου μοιάζει με αυτή των συμβιβασμένων που υπό άλλες συνθήκες θα απαξίωνα ολοσχερώς και επιλέγω μια ίσια διαδρομή (να, είδες, το χέρι έκανε πάλι λάθος στο πληκτρολόγιο και αντί για «ίσια» που ήθελα αυτή τη φορά να γρψω, αρχικά έγραψα «ίδια»»!). Αν  κάποια στιγμή μπορούσαμε να αντιληφθούμε αυτά που αγωνίζεται να μας αποκαλύψει ο κλειδωμένος εαυτός μας στην θαλπωρή της εσωτερικής του φυλακής, είμαι σίγουρος οτι θα είχαμε αλλάξει την πορεία μας και θα είχαμε σπεύσει να ξεχυθούμε σε άλλες διαδρομές. Είπα «διαδρομές»; Κοιτώντας λοιπόν τις διαδρομές μου, τις βλέπω να μοιάζουν επικίνδυνα... δε μοιάζουν, οι ίδιες είναι!
Επιζητώ άραγε τις δοκιμασμένες διαδρομές που, επειδή έχουν καταχωρηθεί στον αυτόματο πιλότο, με κάνουν να αισθάνομαι ασφαλής; Μελαγχολικό; Μάλλον βαρετό!
Με ενοχλεί που δεν αναζητώ τις εκπλήξεις. Κι ούτε αποζητώ τις δυσκολίες που άλλοτε με έκαναν να αισθάνομαι ζωντανός. Τώρα έχουν αλλάξει οι συνθήκες, λες και φοβάμαι οτι με τις εκπλήξεις και τις δυσκολίες θα απεμπολήσω ιερά κεκτημένα μου. Είπα «κεκτημένα»; Μα, αν υπάρχει κάτι που είναι πασιφανές σε έναν κόσμο σα το σημερινό είναι οτι δεν υπάρχουν κεκτημένα. Ούτε κατακτημένα υπάρχουν και, όσο περνάει ο καιρός, ελαττώνονται και τα αποκτημνα. 
Χρόνια πολλά γκρινιάρη εαυτέ μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια: