Δεν είναι αυτή καλή εποχή για να πεθάνει κανείς

Δεν ισχυρίζομαι ότι γνωρίζω επί του θέματος του θανάτου κάτι παραπάνω απ’ ότι γνωρίζει ο μέσος άνθρωπος που διαβάζει, ακούει και βλέπει από τις συνήθεις πηγές-πληγές. Βιώνω, όπως όλοι, νυχτερινούς τρόμους που συχνά με συντροφεύουν και κατά την διάρκεια της ημέρας μου κι αναζητώ τη γαλήνη στην οικογένεια και τους αγαπημένους μου, όσοι απ’ αυτούς έχουν δύναμη να αφήσουν προσώρας στην άκρη τις δικές τους έννοιες για κοιτάξουμε κατάματα τις δικές μου.

Γλιστράω γελώντας στο κενό, κάνοντας ελεύθερες πτώσεις χωρίς αλεξίπτωτο αλλά συχνά επιλέγω να κρύβομαι στην άκρη σκύβοντας όταν έχω μπροστά μου πιο κοντούς ανθρώπους, όχι γιατί φοβάμαι να ξεστομίσω τις μαύρες αλήθειες που αντικρίζω, αλλά μάλλον γιατί, ξέροντας τον εαυτό μου, είμαι σίγουρος ότι με την παραμικρή αφορμή θα το κάνω και θα τις ακούσω κι εγώ.

Κι αυτό, δεν το θέλω.

Δε λέμε κάποιες φορές στις συζητήσεις μας ότι αυτή η εποχή δεν είναι καλή π।χ। για επενδύσεις στο χρηματιστήριο ή ακίνητα; Για εξωτικά ταξίδια ή για αγορές υπερπολυτελών αυτοκινήτων υψηλού κυβισμού; Για πομπώδεις εκδηλώσεις που προκαλούν το κοινωνικό αίσθημα; Έτσι ακριβώς το σκέφτομαι το θέμα του να πεθάνει κάποιος αυτήν την εποχή, όταν κανείς δεν θα μπορέσει να καταλάβει αν είχε φτάσει η Μεγάλη Ώρα του για την Έξοδο ή αν απλώς έφυγε άδοξα σκασμένος.

Για κάποιο λόγο λοιπόν και χωρίς να μπορώ να επιχειρηματολογήσω με πειθώ επ’ αυτού, νιώθω ότι δεν είναι αυτή καλή εποχή για να πεθάνει κανείς। Επειδή ο θάνατος είναι μια ιερή στιγμή της ζωής, ίσως μάλιστα να είναι και η αποθέωσή της, βλέπω αυτήν τη στιγμή να μηδενίζεται σε μια περίοδο μικροπολιτικής σιχαμάρας αλλά και αντικειμενικών ευρύτερων περιορισμών που (δικαιολογημένη ή μη) μας καταδυναστεύουν. Κι έτσι αυτή η μοναδική στιγμή θα χαθεί.

Δε συμβιβάζομαι με την χειραφέτηση του πνεύματός μου από κάθε κοινωνική προκατάληψη περί θανάτου, αλλά ούτε και ανέχομαι την εμφαντική υποταγή σε βολικές υποχωρήσεις। Εξάλλου η ώρα του θανάτου του δεν είναι επιλογή ενός εχέφρονος ανθρώπου που έχει στοιχειώδη έλεγχο στη ζωή του.

Απλώς, δεν είναι αυτή καλή εποχή για να πεθάνει κανείς.