Δώσε μου έμπνευση κι εγώ θα σου χαρίσω ένα μεγάλο κομμάτι από την καρδιά μου

Σίγουρα με επηρεάζει η περιρρέουσα μελαγχολία. Και πλέον, η μελαγχολία δεν αποτελεί μια αξιοζήλευτη ιδιότητα που χαρακτηρίζει ποιοτικούς ή ξεχωριστούς ανθρώπους. Είναι πολύ κοινή για κάτι τέτοιο και, σε τελική ανάλυση, κανείς δεν δίνει δεκάρα.

«Φωνάζω ελληνικά κι ούτε που μ’ αποκρίνεται κανείς», κραύγαζε κάποτε ο Ελύτης αλλά τώρα πια η σιωπή παρέσυρε στο πέρασμά της φωνές και μοιρολόγια. Ακούγονται μόνο οι φωνασκίες και τα χαχανητά στα Μέσα Μαζικής Μαγγανείας που μάλλον κοιμίζουν παρά ξυπνούν συνειδήσεις κι οι άνθρωποι πορεύονται αδιάκοπα, μένοντας όμως στην ίδια θέση.

Η έμπνευση που θα μπορούσε να αντληθεί από πνευματικούς γίγαντες του παρελθόντος έχει γίνει ντεμοντέ. Με εμπνέουν αξίες και ιδανικά εκ των έσω που φοβάμαι ότι δεν αφορούν πολλούς συνοδοιπόρους μου.

Οι πολίτες της σημερινής κοινωνίας υποθάλπουν σκοτεινές σκέψεις για να δώσουν ανακούφιση στη δική τους ζωή καθώς η προαιώνια προσωρινότητα εξυπηρετεί μόνο ληγμένες φευγάτες προσωπικότητες.

Γι αυτό σου λέω, άγνωστε:

Δώσε μου έμπνευση κι εγώ θα σου χαρίσω ένα μεγάλο κομμάτι από την καρδιά μου.