Ήπιο παραλήρημα

Μένω ακίνητος στη σιωπή του κόσμου κρατώντας την αναπνοή μου για να μη φανερωθώ. Η ποίηση του Θεού δε μου αρκεί αυτήν την ώρα και ξέρω καλά πως το πρόβλημα βρίσκεται από την μεριά μου, όχι τη δική του. Όσοι είναι εγκάρδιοι μαζί μου, μου δείχνουν ύποπτοι, κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ανοιχτόκαρδος στη σημερινή εποχή. Είμαι πρόθυμος να αναλάβω τις ευθύνες για την παράξενη γραφή μου που δείχνει ακατανόητη σε αυτούς που βρίσκονται μπροστά από ένα τσαλακωμένο χαρτί με το κείμενο ή πίσω από μια συμβατική οθόνη υπολογιστή. Τώρα που ανέφερα “υπολογιστής”, σκέφτομαι ότι το κόστος της απώλειας λατρεμένου ανθρώπου που σε γνωρίζει τόσο καλά όσο χρειάζεται για να σε ανέχεται, είναι ανυπολόγιστο. Οι πιο αποφασιστικοί ξεπερνούν τα ακατανόητα και συνεχίζουν να αναζητούν το νόημα πίσω από τις λέξεις, όσο λόγιες κι αν είναι. Μπορεί αυτό να είναι λάθος, ίσως δεν υπάρχει καν νόημα στα γραφόμενα, τουλάχιστον αν εξεταστούν υπό το comme il faut πρίσμα.

Τί να σας πω κι εμένα με παιδεύουν αυτοί οι λογισμοί.