Δε γράφω ποίηση. Δεν μπορώ να γράψω, και λέω σε αυτούς που με
ακούν ότι δε θέλω. Η αλήθεια είναι οτι δε μπορώ.
Κάποιες στιγμές, έρχεται μια αλληλουχία εικόνων μπροστά μου που θα
πνιγεί αν μπει σε κείμενο. Σε δοκίμιο ή σε διήγημα. Κι έχω να επιλέξω αν θα την
αφήσω να χαθεί και να πάει στο καλό της, ή αν θα την καταγράψω για να μην
ξεχαστεί. Ίσως από περιέργεια να δω τί θέλει επί τέλους να πει αυτός ο
παράξενος οικείος ξένος που κατοικεί εντός μου.
Το Δεν πρόλαβα να σε
προειδοποιήσω είναι μια τέτοια περίπτωση και βρίσκει χώρο μαζί με άλλες
συναισθηματικές μου αταξίες στην ενότητα Η
Μοναξιά είναι αιώνια στο site μου (http://www.stigmesstochrono.gr/)
που αρχίζει να ξεχνιέται...
http://www.stigmesstochrono.gr/book0/monaxia_40.shtml
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου