Στα βάθη της ερήμου Μια ανατρεπτική θεώρηση ενός ζητἠματος κεφαλαιώδους σημασίας που για κάποιο λόγο φέρνει στο μυαλό μου εικόνες από την ελληνική Βουλή... ίσως δεν αφορά όοοολα τα μέλη της!

 

Σ.Σ. Οι φωτογραφίες είναι της Έφης Γανιάρη από την Έρημο Σαχάρα, στη Νότια Αλγερία.

Σε τακτά χρονικά διαστήματα τριάντα επτά ετών, συναντάται στα βάθη της ερήμου μια ομάδα δώδεκα λαϊκών, επιλεγμένων από κάθε γωνιά της οικουμένης με βάση τα πλέον αυστηρά κριτήρια συναισθηματικής καθαρότητας, εννέα Καρμηλιτὠν μοναχών και μάλιστα από τον κλάδο των «ανυπόδητων» ή «μεταρρυθμισμένων» (*), ενός πυροσβέστη (**) και ενός απλού ανθρώπου του λαού που επιλέγεται με τυχαία δειγματοληψία. Για κάποιο λόγο που μου διαφεύγει αλλά ασφαλώς υπάρχει, οι 22 αυτοί που συμμετέχουν στην ομάδα χαρακτηρίζονται ως «φωτισμένοι».

 

Φέτος έχω επιλεγεί εγώ!

Στόχος αυτής της σπουδαίας πνευματικής ομάδας των φωτισμένων είναι η απάντηση στα θεμελειώδη ερωτήματα της οικουμένης, όπως αυτά καθορίζονται με σαφήνεια από το καταστατικό που (αυτό πρέπει να ομολογηθεί) κανείς δεν έχει δει ποτέ! Αυτό βέβαια σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί -και δεν πρέπει!- να αποτελέσει εμπόδιο στο σημαντικότατο έργο της ομάδος που, αψηφώντας κινδύνους και ειρωνίες, συναντάται και δίνει λύσεις.

Μην είστε είρωνες και μικροπρεπείς και μη διάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα: φέτος λοιπόν, έχω επιλεγεί εγώ ως «ο απλός άνθρωπος του λαού» που θα συμμετέχει στην ομάδα. Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια μεγάλη τιμή και, συγχρόνως, μια τεράστια ευθύνη την οποία είμαι διατεθειμένος να αναλάβω για το καλό του κόσμου (σε μικρό βαθμό και το δικό μου καλό). Το γεγονός οτι δεν έχω ιδέα περί τίνος θα συζητήσουμε με τα υπόλοιπα αξιοσέβαστα μέλη της ομάδας, καθόλου δε μειώνει τη συγκίνησή μου!

 

Ετοιμάζομαι να φύγω: αύριο κατά τις 10 το πρωί θα περάσει ένα λίαρ-τζετ να με πάρει από τον σπίτι μου που θα με οδηγήσει... πού αλλού; Στα βάθη της ερήμου όπου θα συνεδριάσει η ομάδα των φωτισμένων κάποια μέρα την ερχόμενη εβδομάδα.

Επιστρέφοντας από αυτό το ύψιστο καθήκον θα μπορώ ίσως να σας πω περισσότερα. Λέω «ίσως» γιατί πιθανότατα τα όσα θα συζητήσουμε θα είναι τόσο υψηλού δείκτη εμπιστευτικότητας, οπότε θα μπορώ μεν άφοβα να καμαρώνω σα γύφτικο σκεπάρνι αλλά μάλλον δε θα πρέπει να μιλάω στον απλό κόσμο (σε εσάς!), αυτό δα μου έλειπε...

Άσε που δεν έχω καταλάβει γρι απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

 

(*)από το http://www.ygeiaonline.gr/

Καρμηλίτες (Εκκλ.). Τάγμα ρωμαιοκαθολικών μοναχών που ιδρύθηκε περίπου το 1150 στο όρος Κάρμελ (βλ. λ.) της Παλαιστίνης από τον Ιταλό σταυροφόρο Μπερτόλντο της Καλαβρίας, ο οποίος εγκαταστάθηκε εκεί με δέκα συντρόφους του. Ο αυστηρός κανόνας που όφειλαν να ακολουθούν οι καλόγεροι του μοναστηριού (διαβίωση σε χωριστά κελιά, απόλυτη σιωπή, απομόνωση, συνεχής νηστεία, προσευχή) διατυπώθηκε από τον Λατίνο πατριάρχη της Ιερουσαλήμ Αλβέρτο (1209) και επικυρώθηκε αργότερα από τον πάπα (1226)· έπειτα από σχεδόν δύο αιώνες (1431) τροποποιήθηκε προς το επιεικέστερο από τον πάπα Ευγένιο Δ’. Έκτοτε, το τάγμα διαδόθηκε σε πολλές χώρες (Κύπρος, Ιταλία, Σικελία, Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία), ενώ ο Ιωάννης Σορέθ, που ορίστηκε επικεφαλής του (1451), μύησε στον μοναστικό βίο και γυναίκες, οι οποίες ονομάστηκαν Καρμηλίτισσες. Τον 16ο αι., η αγία Θηρεσία αποσύρθηκε σε κάποιο από αυτά τα μοναστήρια, όπου άρχισε να προσελκύει πολυάριθμες νέες. Αργότερα ίδρυσε το μεγάλο μοναστήρι του Αγίου Ιωσήφ στην Άβιλα της Ισπανίας (1562) και στη συνέχεια άλλα δεκαέξι μοναστήρια καλογραιών. Είχε την πρόθεση, επίσης, να επαναφέρει τον κανόνα του τάγματος στην αρχική του αυστηρότητα, μεταρρύθμιση που επικυρώθηκε το 1562 από τον πάπα Πίο Δ’, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα τη διαίρεση των Κ. σε δύο κλάδους, ο ένας από τους οποίους ονομάστηκε ανυπόδητοι ή μεταρρυθμισμένοι Κ. Οι τελευταίοι φέρουν μάλλινα ρούχα, καφέ ωμοφόριο, μαύρο κάλυμμα στο κεφάλι και λευκό μανδύα και αφιερώνουν τη ζωή τους στη διαρκή μετάνοια και προσευχή. Το τάγμα των Καρμηλιτισσών περιλάμβανε περισσότερες από 12.000 μοναχές τον 15ο αι., ενώ το 1972 υπολογίζονταν σε 8.000. Πολλά μοναστήρια συνεχίζουν έως σήμερα να ακολουθούν την αυστηρότητα που είχε επιβληθεί από την αγία Θηρεσία της Άβιλα στην Ισπανία.

 

(**) Η επιλογή του πυροσβέστη σε αυτήν την ομάδα δεν μπορεί, καταρχήν, να εξηγηθεί. Πιθανολογείται ότι πρόκειται για λάθος στην αντιγραφή των πρακτικών μιας συναντήσεως κατά την περίοδο της μεταρρύθμισης που επικυρώθηκε το 1562 από τον πάπα Πίο Δ’. Σε κάθε περίπτωση, ουδείς έκτοτε έχει τολμήσει να αμφισβητήσει τις επιταγές που ορίζουν οι χρυσοποίκιλτοι τόμοι των γραφών του τάγματος των 22 φωτισμένων που μάχονται για δώσουν απαντήσεις στα κρίσιμα θέματα της ανθρωπότητας...