Τώρα τί γίνεται;

Οι υποψίες μένουν κλειδωμένες στα σκοτεινά δωμάτια και δεν μπορούν να επηρεάσουν τις πορείες στο βίο. Ούτε οι τύψεις για τις αδικαιολόγητα φωτεινές περιόδους μπορούν εκ των υστέρουν να εξαφανίσουν το φως που εισέρρευσε. Περασμένα-ξεχασμένα που στέκονται ολοζώντανα προ των των θυρών αλλά πλέον κανείς δεν ενδιαφέρεται να τα κοιτάξει. 

Δε χρειάζεται να μεμψιμοιρούν, κέρδος είναι ό,τι έχουν ζήσει μέχρι σήμερα ακόμη κι αν δεν το άξιζαν. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα:

Τώρα οι ευεργετηθέντες και οι χορηγηθέντες τους γυρνούν την πλάτη, τί γίνεται;