Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Κάπου τον ξέρω αυτόν!



Πρώην φέρελπις νέος. Ήπιων τόνων εσωτερικά, αλλά με αμετανόητη επιθετική διάθεση προκειμένου να επικοινωνήσει με σαφήνεια (και ήθος, εκτός ιδιαιτέρων -λίγων, ευτυχώς!- περιπτώσεων, οπότε έκρινε ότι όλα επιτρέπονταν) αυτό που θεωρούσε πρέπον... όχι όμως κατ’ ανάγκη σωστό! Έχοντας απορρίψει απνευστί, από κάποιο σημείο της ζωής του και μετά, αποτρόπαιες ανηθικότητες και αισθησιασμούς χωρίς όρια, στροβυλίστηκε σε αφιλόξενες ατραπούς και θυσίασε πολύτιμα εγκεφαλικά κύτταρα παλεύοντας με δαίμονες και έκπτωτους άγγελους, προσπαθώντας να απαντήσει στο θεμελειώδες δίλημμα: καθολική συνείδηση ή επιλεκτικό ασυνείδητο; Η ανυποταξία του δεν ήταν, τελικά, απελευθερωτικός τρόπος ζωής και έτσι υπαναχώρησε αναπαυμένος αλλά με πολλές αναπάντητες ερωτήσεις να τον ταλανίζουν ακόμη και σήμερα.

Στη μέση του δρόμου (που μπορεί να είναι και άκρη, δεν έχει ιδέα!), κατέληξε οτι αναλαμβάνει τις ευθύνες των ιδεών (όχι των πράξεών του!) μέχρι την ύσταση συνέπειά τους που, προσώρας, του είναι παντελώς άγνωστη.

Εγώ αυτόν τον άνθρωπο, κάπου τον ξέρω...

Δεν υπάρχουν σχόλια: