Επιλέγω

Επιλέγω να στέκομαι στο κέντρο του κόσμου, ανάμεσα σε πλήθος ανθρώπων που εναγωνίως συνωστίζονται και ενίοτε ποδοπατούνται. Να ενσκήπτω με αληθινό ενδιαφέρον στα προβλήματα των γνωστών και άγνωστων διαβατών που συναντώ και να αγωνίζομαι να τους μεταφέρω την εμπειρία μου σε κρίσμα σημεία που θα τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους. Να βουλιάζω με αξιοπρέπεια χωρίς να παραπονιέμαι αλλά και μη κάνοντας τίποτα για να αποφύγω το συνεχές βούλιαγμα της γης στα πόδια μου και σα στυλίτης ασκητής να παρακολουθώ εξ αποστάσεως με περιφρόνηση τα γήινα καθέκαστα.

Επιτέλους, αρχή ή εξ υπαρχής, τέλος; Γι αυτό δεν είμαι σίγουρος, πάντως τον τελευταίο καιρό επιλέγω να αισθάνομαι έτσι. Να συμμετέχω ενεργά σε κάθε συζήτηση που γίνεται σε ακτίνα χιλιομέτρου από το σημείο αναφοράς μου. Να συνδιαλέγομαι με παντελώς άγνωστους επί παντός επιστητού και να αναλύω διεξοδικά όλες τις παραμέτρους της κατάστασης για ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων με ενδελεχή και αρκούντως πειστική επιχειρηματολογία.

Τελικά, δηλαδή, επιλέγω τη σιωπή...