Χάρρυ Κλυνν: Τί έγραψε ο άνθρωπος για το βιβλίο μου για το ΑΣΤΡΟΝ

Αγαπητέ Κωνσταντίνε

Ο Κουμπάρος μου ο Γ. Δανέζης μου έδωσε στις 11/7, κατά τη διάρκεια της παράστασής μου στο «Θέατρο Βράχων», το βιβλίο σου «ΕΝΑ ΑΣΤΡΟΝ ΤΡΕΜΟΣΒΗΝΕΙ»...
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τη συγκίνηση που μου χάρισες... Ένα κομμάτι λοιπόν κι εγώ του «ΑΣΤΡΟΝ» κι ένα ακόμη της ιστορικής «ΤΕΡΨΙΘΕΑΣ» του Πειραιά με ήρωα τον μικρούλη Χάρρυ Κλυνν στα «Πρωινά του Ζούνη». Άλλες εποχές; Άλλοι άνθρωποι; Ο καθένας από μας έχει τη δική του εικόνα, τη δική του αίσθηση... Κάπου ερχόμαστε, κάπου φεύγουμε, αλλά πάντοτε κάτι τυχαίνει και συναντιόμαστε για να εκδικηθούμε το χρόνο που μας κυνηγάει...

Να είσαι πάντα καλά

Ο Χάρης

Ο Χάρρυ Κλυνν δεν είναι μια απλή υπόθεση για την Ελλάδα: Έχει αφήσει ανεξήτιλο το στίγμα του όχι μόνο στο ελληνικό θέατρο και κινηματογράφο αλλά και στην ελληνική κοινωνία. Κοιτώντας πίσω, για πόσους άραγε (ενεργούς και δημιουργικούς ανθρώπους της χώρας μας) μπορούμε να πούμε «αυτός είναι ένας ωραίος ‘Ελληνας;». Δυστυχώς για ελάχιστους. Ο Χάρρυ Κλυνν (τον οποίο ποτέ δεν έχω γνωρίσει) είναι σίγουρα ένας από αυτούς. Στα πλαίσια της έρευνας για το βιβλίο μου «Ένα ΑΣΤΡΟΝ τρεμοσβήνει» (κυκλοφόρησε το 2010) που αφορά στον κινηματογράφο ΑΣΤΡΟΝ των Αμπελοκήπων που δημιούργησε και διαχειρίστηκε για πενήντα χρόνια η οικογένειά μου, συνειδητοποίησα οτι η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του κινηματογράφου αυτά τα 50 χρόνια, ήταν η ταινία «Αλαλούμ» του Χάρρυ Κλυνν της περιόδου 1982-83: 22.055 εισιτήρια σε μία εβδομάδα! Ασύλληπτος αριθμός εισιτηρίων για μια εβδομάδα μόνο, αν σκεφτείτε οτι αυτά τα εισιτήρια πλησίαζαν το ετήσιο σύνολο των τελευταίων ετών λειτουργίας του κινηματογράφου! Ο Χάρρυ Κλυνν άφησε πίσω του Ράμπο, Σαγόνια καρχαριών, πυρετούς Σαββατόβραδου, Grease, θαλασιές χάντρες, Τζέιμς Μποντ, Grease, Karate Kid, Gostbusters… μέχρι και τον Παύλο Μελά! Ο υπέροχος μουσάτος ασπρομάλλης με τη φούστα -σκωτσέζικη!- Sean Connery που με τη ταινία του The Rock το 1995 σηματοδότησε τη μεγάλη επιστροφή του ΑΣΤΡΟΝ με μια ριζική ανακαίνιση, μπορεί να πλησίασε τις 70.000 εισιτήρια κατά τις εννέα εβδομάδες που προβλήθηκε συνολικά, αλλά καμία εβδομάδα δεν ξεπέρασε τις 12.000 εισιτήρια. Βλέποντας αυτά τα στοιχεία, θεώρησα οτι όφειλα να του στείλω το βιβλίο με ένα μεγάλο αλλά βουβό «ευχαριστώ» (ο κινητογράφος ΑΣΤΡΟΝ έπεσε θύμα της νέας τάξης πραγμάτων...). Και ο Χάρρυ Κλυνν (Χάρης υπογράφει) μου απάντησε.

Δε θέλω να τον λιβανίσω (άλλωστε είμαι σίγουρος οτι και αυτός καθόλου δε το γουστάρει το λιβάνισμα) αλλά πολλά χρόνια αισθάνομαι την ανάγκη να του αποδώσω τα εύσημα για αυτά που έχει προσφέρει στην ελληνική κοινωνία (και στην οικογένειά μου μέσω των υπέροχων κινηματογραφικών στιγμών που χάρισε στους κινηματογράφους μας ΑΣΤΡΟΝ και άλλους δύο -ΤΕΡΨΙΘΕΑ στον Πειραιά και ΕΛΣΗ στη Νέα Σμύρνη- που εκείνη την περίοδο διαχειριζόμασταν εμείς).

«Αλλά πάντοτε κάτι τυχαίνει και συναντιόμαστε για να εκδικηθούμε το χρόνο που μας κυνηγάει...»: πίνω στα λόγια αυτά και στην υγειά σου, μεγάλε Χάρη!