Μπερδέματα

Επειδή οι εικόνες και οι ήχοι που έρχονται απειλητικοί προς τη μεριά μας εναλλάσσονται με φρενήρεις ρυθμούς, έχουμε την τάση να μπερδεύουμε την επιστημονική θεωρία με τη μεταφυσική πίστη, το ιερό καθήκον με τις βαρετές υποχρεώσεις, την αγάπη με την ερωτική λύσσα, τις λέξεις της εκτόνωσης με τις βαριές απαξιωτικές κατηγορίες, την αληθινή ομορφιά με τον φανταχτερό καλλωπισμό, σε τελική ανάλυση τις βούρτσες με… τις χτένες!
Το περιβάλλον γύρω μας γίνεται θολό, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε αυτά που οφείλουμε να κάνουμε, από αυτά που θέλουμε να κάνουμε και τα άλλα που μας αρέσει να κάνουμε… μπα, μάλλον είναι θολό το δικό μας βλέμμα, όχι το περιβάλλον.
Δεν πρέπει να μιλάω σα μύστης ή κάτοχος της υπέρτατης αλήθειας… για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είμαι τέτοιος αν και πολύ θα το ήθελα! Σαν τούβλα οι προκαταλήψεις χτίζουν γύρω μου οικοδομήματα που δε μπορούν εύκολα να γκρεμιστούν στη συνέχεια της ζωής μου για να εκχερσωθεί αυτός ο πολύτιμος χώρος της ψυχής με εύφορος έδαφος όπου θα μπορούν να καλλιεργηθούν πολύτιμες ιδέες και ιδανικά. Κι έτσι ψωνίζω από τα έτοιμα, δυστυχώς μάλιστα όσο περνάει ο καιρός και δυσκολεύουν τα πράγματα, στρέφομαι εκών-άκων και στα ψυχολογικά στοκατζήδικα, σαν αυτό το θλιβερό πολυ-κατάστημα Jesus le Roc στο πιο κεντρικό εμπορικό δρόμο του Kolwezi στο Congo (αυτή είναι η μόνη φωτογραφία που μπόρεσα να βγάλω στα μουλωχτά, οι σύνοδοί ιεροκήρυκες μας είχαν προειδοποιήσει ότι δεν αρέσει καθόλου στους ντόπιους καταστηματάρχες παράξενοι λευκοί τύποι που βρίσκονται εκεί χωρίς λόγο να τους φωτογραφίζουν…).

Σέκτες που παραφυλάνε ύπουλα για ένα συναισθηματικό μας παραπάτημα για να επωφεληθούν και να κλέψουν τις ψυχές όλων των μπερδεμένων ανθρώπων που φέρονται και άγονται αναζητώντας λύσεις, χωρίς να προσπαθήσουν να αντιληφθούν το πρόβλημα. Κι έτσι μοιραία, συμβιβάζονται με γιαλαντζί ξενόφερτες λύσεις, πασπαλισμένες με μεταφυσικές αποχρώσεις και σάλτσα αποκρυφισμού, που είναι βολικές επειδή οδηγούν σε παράλυση πολύτιμες εσωτερικές διεργασίες στην επίγεια ζωή και μεταθέτουν τις κρίσεις σε ένα μέλλον θολό και αδιευκρίνιστο.
Κι όμως, αντί να πετάξω εκεί το μπαλάκι, προτιμώ ακόμα κι αν είμαι μπερδεμένος, να δώσω τις σκληρές και άνισες μάχες μου επιγείως, με πιθανότερη έκβαση να φάω τα μούτρα μου…