Οδηγίες προς ναυτιλομένους στον ωκεανό της σύγχρονης πραγματικότητας

Πώς να διαχειριστούμε την κρίση...
ή μήπως κάποιον που βρίσκεται σε κρίση;

Όλοι μας βρισκόμαστε πάνω σε ένα σαπιοκάραβο που μπάζει νερά.

Ήταν πανέμορφο το καράβι μας όταν ναυπηγήθηκε, αλλά η κακή του χρήση εδώ και πάααααααρα πολλά χρόνια, το έχει φέρει σε αυτό το δραματικό σημείο, να αντιμετωπίζει μια καταιγίδα που την περνάνε κι άλλες θάλασσες του κόσμου σα να ήταν η Αποκάλυψη και να περιμένουν όλοι από στιγμή σε στιγμή το μοιραίο। Νομίζαμε ότι οι «άλλοι» δεν θα μας άφηναν να βουλιάξουμε γιατί είχαν κάποια δικά τους πράγματα πάνω στο καράβι μας. Αλίμονο όμως, μάλλον δεν τους πειράζει να τα χάσουν προκειμένου να εξαφανιστούν στην ασφάλεια της στεριάς. Κι έτσι μείναμε κατάμονοι με την καταιγίδα που όλο δυναμώνει και το σαπιοκάραβό μας δείχνει σα να πνέει τα λοίσθια.

Πώς λοιπόν αυτές τις κρίσιμες ώρες μπορείτε να επικοινωνήσετε αρκούντως αποτελεσματικά με κάποιον που τρέχει πανικόβλητος (όπως κι εσείς άλλωστε) να σωθεί; Αυτήν την ώρα του πανικού, ο καθένας κοιτάζει να πάρει μαζί του στη σωτηρία ό,τι μπορεί από τα υπάρχοντά του। Κι αν κάποιος βρεθεί στον δρόμο του, ακόμη κι αν αυτός ο κάποιος κάποτε τον είχε ευεργετήσει, ο πανικόβλητος φυγάς θα τον σπρώξει και θα εξαφανιστεί τρέχοντας. Επομένως αυτήν την ώρα δεν έχει κανένα νόημα να του θυμίσετε τί είχατε κάνει εσείς γι αυτόν παλαιότερα και πόσο τον είχατε βοηθήσει. Αντίθετα, σχόλια και υποδείξεις για το τί μπορεί να κάνει αυτή την ώρα για να σωθεί και πώς μπορείτε εσείς να τον βοηθήσετε σε αυτή του την προσπάθεια, ίσως τον κάνουν να κοντοσταθεί και να σας μιλήσει. Όταν τρέχει πανικόβλητος, το μικρό δράμα που περνάει η ανάπηρη ανιψούλα σας θα τον αφήσει αδιάφορο… εδώ δεν ασχολείται καν με εσάς που σας έχει μπροστά του, θα ασχοληθεί με ένα κακόμοιρο πλάσμα που βρίσκεται κάπου αλλού;

Να θυμάστε ότι οι τρέχουσες συνθήκες δεν ευνοούν την απαγγελία ποιημάτων και την επίδειξη χρυσοποίκιλτων βιβλίων που είναι βαριά στο κουβάλημα και θα τον δυσκολέψουν όταν θα πηδήξει στην θάλασσα.

Την ώρα που του μιλάτε με ένταση, φροντίστε να βρίσκεται μακριά από αιχμηρά αντικείμενα, μην ξεχνάτε ότι οι εποχές είναι παράξενες। Προσοχή: ΚΑΙ τα καλαμάκια των αναψυκτικών είναι δυνάμει αιχμηρά αντικείμενα!

Ένα μυστηριώδες μειδίαμα που θα του χαρίσετε την ώρα που θα σταματήσει ξεφυσώντας από το τρέξιμο για να πάρει μια ανάσα, είναι «μια κάποια λύσις», μεταμορφώνει την αμηχανία που πλανάται στην ατμόσφαιρα σε αξιοπρεπή, εκ μέρους σας, ψυχραιμία σας και θα του δώσει την ψευδαισθησία της ασφάλειας (θα σκεφτεί «για να χαμογελάει, κάτι θα ξέρει, ίσως τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται»).

Έχω πολλές ακόμη οδηγίες καλοί μου φίλοι, αλλά δεν προλαβαίνω τώρα… ετοιμάζομαι να πηδήξω στην θάλασσα!

Καλή σωτηρία…