Στόχος... άστοχος

Οι συμβιβασμοί είναι μοιραίοι στη σημερινή εποχή
Ο στόχος είναι πλέον, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, καθαρός: επιβίωση χωρίς να διακυβευτεί η ανθρωπιά μας। Αλλά αν διαπιστωθεί ότι αυτό είναι έωλο, είναι δυνατόν να θυσιαστεί το δεύτερο σκέλος του στόχου.

Ανυπόφορη θλίψη που αγγίξει τα όρια της βαριεστιμάρας। Εν μέσω έντασης, οι παρελαύνοντες χάνουν τα φτερά που είχαν αποθέσει πάνω στα καπέλα τους για καλλωπισμό: δεν πειράζει όμως αν η παρέλαση είναι κατά τι λιγότερο θεαματική, αρκεί να μην καταγραφούν ανθρώπινες απώλειες: προσοχή: να μην καταγραφούν, όχι να μην παρουσιαστούν!

Δεν ακουμπάμε τις αναμνήσεις, γιατί τότε πονούν. Ούτε χαϊδολογάμε τις ψυχές γιατί τότε αναστατώνονται και τίθενται εκτός ελέγχου. Συνιστάται ωστόσο απόσυρση (ή μήπως φυγή;) στον κόσμο της φαντασίας, με μέτρο όμως γιατί ενώ οι διαταραχές στον ύπνο μπορούν να τεθούν υπό έλεγχο, οι διαταραχές στον ξύπνιο ενδέχεται να καταστούν πολύ επικίνδυνες…