Ίσως γι αυτό!

Με τη συνείδηση ήσυχη και τις εκκρεμότητές μου τακτοποιημένες στο -μικρό- μέτρο του δυνατού, προχωρώ με επιφυλακτικά βήματα προς πιο φωτεινούς εσωτερικούς τόπους. Συγχρόνως εμπλουτίζω την πορεία μου με μικρές ασήμαντες εκφάνσεις της καθημερινότητας που τίς φορτώνω με μεγαλύτερη αξία  απ’ όση θα έπρεπε να έχουν: εντάξει να θεωρώ τον τελευταίο προσωπικό δίσκο του David Gilmour από τους Pink Floyd ως τον καλύτερο που έχει βγάλει στη ζωή του, αλλά είναι δυνατόν σε τέτοιες εποχές να ασχολούμαι ακόμα με το ποδόσφαιρο;  Ίσως αυτά τα διάφορα μικρά πράγματα που με συνδέουν με ένα πιο ήρεμο παρελθόν, μου προσφέρουν μια ανυποψίαστη ηρεμία μέσα στην ένταση.