Το τέλος του χρόνου

Ακατανόητο: την ίδια ώρα που αισθάνομαι οτι ο χρόνος μου τελειώνει, αντιλαμβάνομαι οτι έχω όλο τον χρόνο του κόσμου στην διάθεσή μου και δεν έχω κανένα λόγο να υποβάλλω τον εαυτό μου στο μαρτύριο της αγωνίας. Το τέλος του χρόνου εξάλλου δεν θα έρθει σε μια ανοιχτή πεδιάδα όπου χιλιάδες άνθρωποι θα κοιτούν στον ουρανό έναν φλεγόμενο αστεροειδή που θα πέσει πάνω στη γη: θα έρθει με την εγκατάλειψη της ελπίδας και τη βουτιά στον παχύρευστο ωκεανό της αδιαφορίας για τον Άνθρωπο.

Αν έχετε αρχίσει να αισθάνεστε οτι η ελπίδα δε μπορεί να ξαναγεννηθεί, τότε ναι! Πλησιάζει το τέλος του χρόνου... του δικού σας χρόνου, γιατί εγώ βρίσκω ακόμη λόγους να αναγεννώ τις ελπίδες μου απρόοπτα!