All you need is Love... γενικά, όχι μόνο τα Χριστούγεννα

Τέτοιες μέρες που τις έχω ανάγκη για εσωτερική ενδυνάμωση εν όψει των επερχόμενων δυσκολιών της νέας χρονιάς, αποφεύγω τις συμβατικές εκδηλώσεις εορτασμού: τις αποστολές ξύλινων emails που απευθύνονται σε μεγάλα διευθυνσιολόγια γνωστών κι αγνώστων (σαν προ-εκλογικές υπενθυμίσεις), τους θερμούς εναγκαλισμούς στους δρόμους με χαμογελαστούς ανθρώπους που την ώρα που σε αγκαλιάζουν έχουν ήδη αρχίσει να κοιτάζουν το επόμενο προορισμό της αγκαλιάς τους ακριβώς πίσω σου. 

Οι άνθρωποι που αγαπώ βαθειά το γνωρίζουν. Και οι άλλοι για τους οποίους τρέφω μια συμπάθεια με λίγο (ή περισσότερο) από τρυφερότητα, κι αυτοί το αντιλαμβάνονται. Δεν μπαίνω σε διαγωνισμό ποιός θα αλλάξει περισσότερες ευχές πριν τρέξει να κλειδωθεί στην ασφάλεια της οικίας του.

Με κίνδυνο να φανώ αντικοινωνικός ή αποστασιωμένος, κάνω οικονομία όχι τόσο στην αγάπη που έχω μέσα μου για τους άλλους ανθρώπους, όσο στην εξουθενωτική εκδήλωση εορταστικού ενθουσιασμού. Πιο χρήσιμη για την δοκιμαζόμενη κοινωνία που έχει ανάγκη από την αγάπη είναι μια επίσκεψη στο Γηροκομείο Αθηνών σε άγνωστους ηλικιωμένους παρά τα εορταστικά ημι-κοσμικά μπαζάρ.  

Σε κάθε περίπτωση, με έναν εντυπωσιακό και σχεδόν ανεξήγητο τρόπο η αγάπη παράγεται σε άφθονες ποσότητες ακόμα και κάτω από τις πλέον δύσκολες συνθήκες και -το πιό πολύτιμο απ’ όλα- ποτέ μα ποτέ δεν πάει χαμένη. Αγάπη... γενικά, όχι μόνο την περίοδο των Χριστουγέννων.

Καλές χρονιές.