Τζιμάκο ζούμε, (και) εσένα να ακούμε!

Δεν τον λες συντηρητικούλη… μάλλον για ανατρεπτικό τον λες. Πίσω από το ύπουλο χαμόγελό του κρύβεται μια πονηριά που σε δυσκολεύει να πάρεις τοις μετρητοίς τα λόγια του. Κακούλης, συμβιβασμένος αναρχικός που ρίχνει νερό στο σύστημα με τις επιθέσεις του εναντίον όλων των κακώς κειμένων, κι αυτό του έχουν προσάψει.

Αλλά…

Όπως κάνουμε εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια, ο Γρηγόρης (ποιος είναι ο Γρηγόρης;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; βλέπε παρακάτω) κι εγώ ήμασταν πιστοί στο ετήσιο ραντεβού μας με τον Τζιμάκο Πανούση μαζί με τον έτερο πρώην συμμαθητή και νυν συνοδοιπόρο σε βραδιές με οίνο -ή έστω πειραγμένο αλκοόλ- και θεάματα, Ηλία.

Δεν ακούσαμε κάτι διαφορετικό από αυτό που περιμέναμε να ακούσουμε αλλά το χαρήκαμε. Για μια ακόμη φορά λάβαμε μια ηλεκτρική ενημέρωση ότι είμαστε ακόμη ζωντανοί, όρθιοι στα πόδια μας και πηγαίνουμε όπως πάντα στο Τζιμάκο (που είναι επίσης ζωντανός και όρθιος).

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο “Νεοέλληνας” (https://www.youtube.com/watch?v=o077DmJPHHg) είναι από τις σπουδαιότερες στιγμές της Ελληνικής ροκ σε στίχο και μουσική ever! Δε φταίει ο καλλιτέχνης αν το τραγούδι έχει πολύ-ακουστεί….

ΥΓ. Ο Γρηγόρης είναι ο παμπάλαιος φίλος μου από το σχολείο που πέρα από τα σχολικά χρόνια και τα χρόνια των μεταπτυχιακών (διδακτορικών για τον Γρηγόρη) σπουδών στο Λονδίνο, μας ενώνουν οι ετήσιες ανελλιπείς επισκέψεις μας στη Μονή Γρηγορίου στο Άγιον Όρος τα τελευταία είκοσι χρόνια και οι (αταίριαστες με το Όρος!) εξίσου ανελλιπείς επισκέψεις στα clubs όπου εμφανίζεται ο Πανούσης τα τελευταία δέκα.