Το αλφάβητο της ζωής μου

Τυχαία έπεσα πάνω σε αυτό το κείμενό μου. Είχε ημερομηνία 12/11/2010, αλλά είναι αρκετά παλαιότερο: θυμάμαι για πρώτη φορά είχε ανεβεί στο internet site μου, επομένως κάλλιστα μπορεί να συνεγράφη με την εικονοπλασία του περίγυρου από τα ματαιόδοξά μου χρόνια στην BMW (1995-2004). Παραδόξως, συντονίζομαι ακόμη με τα όσα αναφέρει: φαίνεται οτι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν κατά βάθος. Αν το ξανάγραφα σήμερα, μπορεί να επέλεγα κάποιες άλλες λέξεις για κάποια γράμματα του αλφαβήτου που δίνουν το στίγμα της ζωής μου˙ μάλλον θα άλλαζα το “I” (ιλαρός) και το “Ξ” (ξεδίψασμα). Ίσως και κάποιες φωτογραφίες.

Μπορεί όμως και όχι...

Το αλφάβητο της ζωής μου

24 γράμματα, 24 λέξεις που περιγράφουν τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη ζωή μου. Όλες μου οι αντιλήψεις, ακόμα κι αν είναι κρυμμένες ευλαβικά, περικλείονται μέσα σε αυτές τις 24 λέξεις.

Α   Αγάπη

Απόλυτα ασταθής και ευμετάβλητη κλίση της ανθρώπινης φύσης αλλά συγχρόνως, η μόνη σταθερή αξία ανά τους αιώνες. Βαθιά ανθρώπινη ανάγκη, υπάρχει -συχνά μεταμφιεσμένη σε άλλα συναισθήματα για να μη δίνει στόχο- σε όλες τις ανθρώπινες ψυχές, ενίοτε σε ύπνωση και συχνά η αφύπνισή της γίνεται από τυχαία ή αθέλητα συμβάντα.

 Β   Βάλσαμο

Προσφέρει ανακούφιση από τους πόνους του σώματος και της ψυχής, με τρόπο που ευχαριστεί τις αισθήσεις και ανανεώνει το ενδιαφέρον για τη ζωή. Όλα τα συστατικά που εμπεριέχει, υπάρχουν ήδη σε αφθονία γύρω μας, αλλά είναι η προδιάθεσή μας -ή μήπως η ανάγκη μας;- σε ορισμένες στιγμές να το δεχτούμε που το κάνει αποτελεσματικό.

 Γ   Γη

Ο επίγειος κόσμος που, όταν προσφέρεται μαζί με το νερό, αποτελεί παράδοση άνευ όρων. Χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: τη γη την δική μας, που την προσέχουμε σαν κόρη οφθαλμού και τη γη των άλλων που την βιάζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη.

 Δ   Δέντρο

Γενεαλογικό ή μη, μας κρατά ενωμένους με τη Ζωή και τις Ρίζες. Υπέροχο δημιούργημα που ζει παράλληλα σε δύο -τουλάχιστον- κόσμους, τον υπόγειο και τον ανώγειο και παρατηρεί σιωπηλά την καταστροφή του κόσμου από τους επικυρίαρχούς του.

Ε   Ελπίδα

Ίσως πεθαίνει τελευταία, ίσως όμως και πρώτη. Μας κρατάει στη ζωή, ιδιαίτερα όταν το αντικείμενο ή υποκείμενο της ελπίδας μας δεν μπορεί να σχηματοποιηθεί σε συγκεκριμένη μορφή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η μορφή του αναπροσαρμόζεται αέναα, επανατροφοδοτώντας τη δύναμη που αντλούμε στη ζωή.

 Ζ   Ζωή

Σίγουρα όχι το αντίθετο του θανάτου. Την αντιλαμβανόμαστε μέσα από μεγάλες χαρές και πίκρες, αλλά η αποθέωσή της βρίσκεται σε μικρές καθημερινές στιγμές των οποίων τη σημασία συνήθως αδυνατούμε να αξιολογήσουμε όσο αυτές οι στιγμές συρρέουν κατά κύματα.

 Η   Ηλιοβασίλεμα

Συμβολικός αποχαιρετισμός της ημέρας, που μας προετοιμάζει για το τέλος της ζωής αλλά και κάθε λογής άλλο τέλος. Η ομορφιά του γαληνεύει τις αισθήσεις και βοηθάει στη συνειδητοποίηση ότι αυτό που προηγήθηκε, άξιζε τον κόπο.

 Θ   Θαύμα

Συνήθως κοιτάμε στον Ουρανό όταν το περιμένουμε, αλλά αυτό μπορεί να έρθει από τη Γη, ίσως μάλιστα και από μέσα μας.

 Ι   Ιλαρός

Όλοι κρύβουμε μέσα μας μια ιλαρή προσωπικότητα. Άλλοι, την αφήνουμε πίσω μας μην αντέχοντας το βάρος της και την κατακραυγή του κόσμου (ο καθένας μας έχει την ικανότητα να ξεχωρίζει την ιλαρή πλευρά των άλλων, αλλά όχι του εαυτού του), άλλοι συνεχίζουμε να την κουβαλάμε μέχρι τελικής εξόντωσής μας.

 Κ   Κινηματογράφος

Υπάρχει σε αυτό το σημείο μια μεγάλη παρεξήγηση: δεν είναι ο κινηματογράφος απεικόνιση της ζωής, η ζωή είναι απεικόνιση του κινηματογράφου. Απλώς τα τεχνολογικά μέσα μπορούν να φέρουν πιο κοντά αυριανές εικόνες, που ενώ μας είναι γνωστές κατά βάθος, τις έχουμε απομακρύνει, αρχειοθετώντας τις στο νου μας υπό τον τίτλο «μέλλον».

 Λ   Λαβύρινθος

Περιστροφικός ή μη, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περιοριστεί στην αρχιτεκτονική του διάσταση. Είναι ένα εγκεφαλικό φαινόμενο που ενίοτε εκπορεύεται από τον ίδιο μας τον εαυτό και δυσκολεύει -κατ’ άλλους, προσδίδει ενδιαφέρον- στην αναζήτηση της πορείας μας στη ζωή.

 Μ   Μπαλκόνι

Μια σταθερή οπτική γωνία ενός παρατηρητή κάποιου μικρόκοσμου. Σιγά-σιγά, συνειδητοποιεί ο παρατηρητής ότι η ζωή ολόκληρη υπόκειται στους ίδιους κανόνες με αυτούς που διέπουν τον δικό του μικρόκοσμο. Η πρακτική του μπαλκονιού συνιστάται ανεπιφύλακτα σε όσους χρειάζονται ασκήσεις για την ένταξη -με αποστασιοποιημένη διάθεση- στην κοινωνία.

 Ν   Ναός

Ένα οίκημα, η ψυχή, η καρδιά, κάθε ένας αντιλαμβάνεται την έννοια αυτή με διαφορετικό τρόπο. Χώρος ιερός, απόκρυφος, όπου οι εσώτατες πτυχές μας αναδύονται και καθαρίζουν τους φακούς με τους οποίους αντικρίζουμε τον κόσμο.

 Ξ   Ξεδίψασμα

Ιδανικό όταν συνοδεύεται από στάση μετά από εξοντωτική πορεία του σώματος, του νου ή της ψυχής. Αναγκαίο για ανάκτηση δυνάμεων για τη συνέχιση της πορείας και υπέροχα ανακουφιστικό αφού επιβεβαιώνει με τον πλέον φυσικό τρόπο ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.

 Ο   Όρος (Άγιον)

Ένα ολοζώντανο κομμάτι της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας, που συνεχίζει την πορεία του με αξιοπρέπεια, σε ρυθμούς που ίσως μερικές φορές μας φαίνονται αργοί, ξεπερασμένοι ή ακόμη και γραφικοί.

 Π   Πατέρας

Αξεπέραστη φιγούρα σε όλη την διάρκεια της ζωής, της οποίας η σημασία διαπιστώνεται σε όλο της το εύρος συνήθως όταν πλέον η φυσική υπόσταση του πατέρα έχει χαθεί.

 Ρ   Ροκ

Στάση ζωής για συναισθηματικά άτομα που επιχειρούν με αυτήν τη μουσική να εκτονώσουν την βία που κρύβεται μέσα τους, κρατώντας για την κοινωνία την τρυφερή τους πλευρά, ακόμα κι αν αυτή -η κοινωνία!- συχνά αδυνατεί να την αντιληφθεί ή αποδεχτεί, παρασυρόμενη από την επιφανειακή βία που αποπνέει η πέτρινη λέξη "ροκ".

Σ   Σκιά

Υπάρχουν παντού γύρω μας, μπροστά στα μάτια μας αλλά, συχνότατα, και μέσα μας. Η μη ευδιάκριτη μορφή τους και τα αδιευκρίνιστα χαρακτηριστικά τους, καθιστούν πιο εύκολη την χρήση τους στην παρουσίαση λόγων και πράξεων που, υπό κανονικές συνθήκες, θα μας ήταν αδύνατο να χρεώσουμε στον εαυτό μας.

 T   Ταξίδι

Τα πιο μακρινά ταξίδια γίνονται μέσα σε μια στιγμή, ενώ το Μεγάλο της Ζωής Ταξίδι τελειώνει πριν καλά-καλά το καταλάβουμε. Η ζωή είναι ένα διαρκές ταξίδι. Όσο αισθάνεται κανείς ότι βρίσκεται «εν πλω», η ζωή είναι σε κίνηση. Όταν νοιώσει ότι τελείωσε το ταξίδι, τελειώνει η ζωή.

 Υ   Ύβρις

Στην πορεία μας σε αυτόν τον κόσμο επιδιώκουμε να γίνουμε μικροί θεοί. Σε αυτό στοχεύουν όλες μας οι προσπάθειες. Και, τί ειρωνεία, μόλις το πετύχουμε ή μόλις αισθανθούμε ότι το πετύχαμε, πέφτει βαρύς ο πέλεκυς της κάθαρσης πάνω μας. Και τότε, απεμπολώντας όλον τον αγώνα που προηγήθηκε, σκύβουμε ταπεινά το κεφάλι καταλαβαίνοντας το λάθος μας.

 Φ   Φεγγάρι

Είναι πιο φωτεινό όταν είναι κρυμμένο στον ουρανό. Η απόστασή του από τα χέρια μας, του δίνει τη δυνατότητα να συμβολίζει -εκ του ασφαλούς- απραγματοποίητους πόθους, χίμαιρες που γεννά η φαντασία μας και να τους τοποθετεί μακριά ώστε πάντα να μείνουν απραγματοποίητοι, ώστε να μην χαθεί η αξία τους. Σύμβολο πιθανότατα υπερ-εκτιμημένο, αφού καθώς είναι ετερόφωτο, έχει απόλυτη ανάγκη από τη δική μας ψυχή για να «ανάψει».

 Χ   Χρόνος

Η πιο ρευστή έννοια που υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο. Ο ορισμός του προσαρμόζεται κατά το δοκούν για να υποστηρίξει σαθρά επιχειρήματα, λανθασμένες αποφάσεις ακόμα και μεγάλα εγκλήματα. Σε κάθε περίπτωση, το κυνήγι του χρόνου προσδίδει ενδιαφέρον στη ζωή, αλλά ελλοχεύει ο κίνδυνος αυτό το κυνήγι να γίνει αυτοσκοπός.

Ψ   Ψευδαίσθηση

Φευγαλέα εικόνα αλήθειας που αντιβαίνει τα ειωθότα του κόσμου που έχουμε πλάσει γύρω μας. Ως τέτοια, πρέπει να καταδικάζεται πάραυτα και να καλύπτεται βίαια από αντίδοτα «αληθινής ζωής», ενίοτε σε ενέσιμη μορφή.

 Ω   Ώρα

Συμβατικός, σχηματικός τρόπος μέτρησης του εικονικού χρόνου, που ικανοποιεί την ανάγκη να είναι τακτοποιημένη η ζωή σε μικρά τετραγωνάκια. Ο χρόνος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, αλλά μερικές ώρες μπορούν.