Στην υπηρεσία των στιγμών αληθινής συναισθηματικής καθαρότητας

Μια από τις ύπουλες παρενέργειες των καμμένων εγκεφαλικών κυττάρων είναι οτι εξαφανίζουν τη νοσταλγία για στιγμές αληθινής ευτυχίας που σβήνουν και χάνονται και τελικά φθάνεις στο σημείο να αμφιβάλλεις αν υπήρξαν ποτέ. Αν ήταν δικές σου στιγμές ευτυχίας ή κάποιου άλλου ξένου, που τις έζησε άλλοτε, αλλού. Ξένες στιγμές. Και τις αντιμετωπίζουμε με αποστασιοποιημένη ευγένεια και δεν τις πολυπλησιάζουμε για να μη σκιστεί το καλτσόν μας. Η ελαφρά μελαγχολία της νοσταλγίας γι αυτές τις στιγμές, φαντάζει σα ναζιάρικο παράπονο κολυμβητών στη θάλασσα της ζωής που συσσωρεύονται στην παραλία αλλά αποφεύγουν να μπουν στο νερό.
 

Διαπιστώνω οτι, τον τελευταίο καιρό, και τα όνειρα εξαφανίζονται από τη ζωή μας κι αν σκάσει μύτη κάποιο βράδυ κάποιο ξεκάρφωτο, σίγουρα θα μοιάζει σαν ξεχασμένος επισκέπτης που χτυπάει το κουδούνι μιας αφιλόξενης οικίας για ένα πάρτυ που έγινε το προηγούμενο βράδυ.

Κι ανάμεσα στα λοιπά εξαφανισμένα είδη της σημερινής εποχής είναι και οι τρελλές επιθυμίες για ομιχλώδεις αλλά ρομαντικές στιγμές που έχουν δώσει τη θέση τους σε  καλοτακτοποιημένα, βαρετά ιδανικά επιβίωσης.

Παλαιότερα αγωνιούσαμε αν υπάρχει επιστροφή από το πεδίο των καμμένων κυττάρων. Τώρα, κανείς δε δείχνει να ενδιαφέρεται για την επιστροφή, λες και ο μελλοντικός προορισμός που δεν είναι παρά ένα ξεχασμένο παρελθόν, δεν είναι καθόλου γοητευτικός.

Γιατί έγιναν όλα αυτά; αναρωτιώμαστε, όσοι από εμάς σηκώνουμε κάπου-κάπου το κεφάλι πάνω από το σκονισμένο ροζ συννεφάκι που μας περιβάλλει. Ίσως γιατί επιτρέψαμε σε ανθρώπους χωρίς αληθινή, τελικά, αξία να εισχωρήσουν στη ζωή μας και όταν αντιληφθήκαμε τη μη-αξία τους δεν ήταν πια δυνατόν να τους ξεφορτωθούμε.

Και τώρα, τί; Στιγμές πνευματικής διαύγειας, δόξα τω Θεώ, δε μου λείπουν, ακόμα και σε ένα περιβάλλον μολυσμένο  σαν το σημερινό. Αλλά αυτές δε μου αρκούν. Περισσότερες στιγμές αληθινής συναισθηματικής καθαρότητας θα ήθελα να έχω, για να τις μοιράζομαι με αυτούς που αγαπώ. Κι αφού φταίω για τα περισσότερα από τα καμμένα εγκεφαλικά μου κύτταρα, έχω ένα λόγο παραπάνω να προστατεύσω τις στιγμές αληθινής συναισθηματικής καθαρότητας που μου έχουν μείνει...