Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Ωδή στον -άθεο- Aldous Huxley που αναζητούσε απελπισμένα τον Θεό



Σκέψεις που απορρέουν αυθόρμητα από τη μελέτη του έργου του

Εκεί που για να είμαι ευτυχισμένος πρέπει να θυσιάσω την ελευθερία μου…
Εκεί που ο παράδεισός μου φαντάζει σα εφιάλτης του διπλανού μου…
Εκεί που απαιτείται σιωπηλή παρατήρηση, πνευματική αναζήτηση, βαθιά αμφισβήτηση και χρονοβόρος στοχασμός για απλές, ξεκάθαρες πηγές ευτυχίας…

εκεί δεν θέλω να βρεθώ ποτέ!

Δε μπορώ να ζω σ’ ένα όνειρο, ακόμα και το να έχω όνειρα μερικές φορές με κουράζει. Ούτε θέλω να ζω κυνηγώντας απεγνωσμένα τον παράδεισο, αλλά, έχοντας ζήσει σύμφωνα με τις επιταγές της συνείδησής μου, ο παράδεισος να έρθει αβίαστα να με βρει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: