Φως!

Σε έναν κόσμο έτοιμο προς χρήση από τους ανύποπτους κατοίκους του, πέταξαν στα βαθειά ανέτοιμες ψυχές και επιτακτικά τις κάλεσαν να κολυμπήσουν... «ζήστε εδώ» τους είπαν!

Κι αυτές, πνευματικά αργόσχολες και  παντελώς ανασφαλείς, προσπάθησαν να παλέψουν με την αρχέγονη δυσφορία της αμηχανίας που τις τύλιγε.

Μέσα σε ένα περιβάλλον παραληρούσας ευσέβειας προσπάθησαν -όπως-όπως!- να καλύψουν τη συναισθηματική τους ανεπάρκεια και να προχωρήσουν με φοβισμένα βήματα.

Και εκείνη τη ώρα (σε προκαθορισμένο τόπο και χρόνο... ή και όχι!) είδαν το Φως! Και κατάλαβαν οτι ο θάνατος, όπως τον γνώριζαν από τότε που άρχισαν να καταλαβαίνουν τον εαυτό τους, θα πέθαινε μαζί τους και, επομένως, δεν είχαν λόγο να τον φοβούνται.

Εκείνη τη στιγμή άφησαν το Φως να τους πλημμυρίσει...