Βουβά εξαφανίζεται

Γύρω του ένα πεδίο μάχης βουβό από την αμηχανία των διαβατών-μαχητών. Κοιτάζει με τα μάτια ορθάνοιχτα και και προσπαθεί να αντιληφθεί τί κρύβεται σε αυτό το φυτώριο ξεθωριασμένων ελπίδων.

Υπερ-κινητικοί υπνοβάτες περιφέρονται κουρασμένοι μεταξύ τρυφερών ονείρων και σκληρής πραγματικότητας. Στριφογυρνούν ανήσυχοι σε σκοτεινά κτίρια μουρμουρίζοντας ευχές και κατάρες σε ακατάληπτη εναλλαγή. Αναζωογονητικές βαριεστημάρες επαναφέρουν το εξαφανισμένο ενδιαφέρον της ζωής τους. Προσώρας μόνο και μετά η ζωή επανέρχεται στο πρότερο σκοτάδι που φωτίζει τα μικρά (ή μεγάλα!) επί μέρους δράματα των διαβατών που περιφέρονται ανέλπιδα.

Έδωσε μια άνιση μάχη με τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης που τον οδήγησε σε μια μια άδοξη συντριπτική ήττα. Ο ντροπιαστικός θρίαμβος της ματαιοδοξίας δεν του αφήνει περιθώρια για αισιόδοξες σκέψεις, οι εκκωφαντικές υποψίες αλήστου μνήμης για την ομορφιά του δώρου της ζωής, δεν αρκούν!

Ευφυείς άνθρωποι με καταστροφικές έμμονες ιδέες δεν καταφέρνουν να ζουν τη ζωή τους σε ειρήνη με τη σκληρή  πραγματικότητα. 

Αντί να απαντήσει εμφαντικά σε όλα τα διαβήματα και να χαλάσει αναίτια τη ζαχαρένια του, επιλέγει τη βουβή εξαφάνιση από το προσκήνιο...