Μάσκες

Υποχωρώ προσώρας, αλλά δεν αποσύρομαι οριστικά. Ίσως επανέλθω αργότερα, μπορεί όμως και όχι. Θα εξαρτηθεί από πολλά, αλλά τελικά από εμένα θα εξαρτηθεί.

Έφτασαν στ’ αυτιά μου αντιφατικές πληροφορίες για το τί μέλλει γενέσθαι κι επηρεάστηκε το βάδισμά μου. Μάλλον εγώ μετρίασα το βήμα μου και φόρεσα στο πρόσωπό μου μια μάσκα: από τη μία πλευρά έχει ένα πρόσωπο μελαγχολίας αλλά με μια κίνηση μπορώ να τη γυρίσω και να φορέσω το πρόσωπο της αγωνίας.

Καμία από τις δύο εναλλακτικές δε μου αρέσει γι αυτό προτιμώ να βγάλω τη μάσκα και να διατηρήσω το άχρωμο πρόσωπό μου. Κι όμως....

Είχα πολύ όμορφες μάσκες με γελαστά πρόσωπα κι άλλες φατσούλες με πρόσωπα που έχουν σκάσει στα γέλια. Δεν ξέρω όμως πού τις έχω βάλει, ελπίζω να μην τις κατέβασα με τα σκουπίδια και τώρα, αν θελήσω να τις βρω για να τις φορέσω, να είναι πολύ αργά.