Ανατροπές

Πριν προλάβω να αντιληφθώ τί συμβαίνει, έρχονται τα πάνω-κάτω και μένω απροφύλακτος στον κατακλυσμό στη μέση της λεωφόρου χωρίς ομπρέλα. Πουθενά στον ουρανό δεν εμφανίστηκε προειδοποιητικό μήνυμα για την επερχόμενη ανατροπή ώστε να προλάβω να πάρω ένα μπουφάν ή να αλλάξω έστω την διάθεσή μου για να μη με βρει η νεροποντή με ένα αμήχανο χαμόγελο στα χείλη. Κανένα μήνυμα δεν ήρθε. Ή τουλάχιστον εγώ δεν το πρόσεξα. Κι έτσι, συνέχεια αλλάζουν εικόνες και ιδέες που έχουμε για ανθρώπους και πράγματα. Και για τόπους; πώς ο τόπος των ηρώων γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη το καταφύγιο των αποδιωγμένων αναχωρητών; Και πώς, παρακαλώ, κάποιες μουσικές διάνοιες μιας ζωής φαίνονται τώρα σα τυχάρπαστοι μουσικάντηδες; (Προφανώς χρησιμοποιώ την εικονοπλασία της μουσικής σαν όχημα για τα «άλλα»). Και γυναίκες αισθησιακές που προκαλούσαν ερωτικό πόθο με μια αδιόρατη κίνηση των βλεφάρων, πώς μεταμορφώνονται σε κουρασμένες νοικοκυρές που βολοδέρνουν με την καθημερινότητα; Και καρδιακοί φίλοι με τους οποίους έχω φάει ψωμί κι αλάτι (*), πώς γίνονται ανύποπτα κοινωνικές γνωριμίες που περί άλλων τυρβάζουν;

Δεν ψήνομαι, Σταματώ για λίγο να σκεφτώ...

Λοιπόν, τελικά καταλήγω οτι τέτοιου είδους ανατροπές είναι αναπότρεπτες, μπορεί και λυτρωτικές. Είμαι δε σίγουρος οτι συμβαίνουν και στα μάτια αυτών που βρίσκονται απέναντί μου και δεν έχω καμία αμφιβολία οτι στα δικά τους μάτια και η δική μου εικόνα αλλάζει αδιάκοπα, πιθανά και προς το κακό...

Οι εξωτερικές εικόνες αλλάζουν, όχι όμως η προσλαμβάνουσα αντίληψή για την ψυχή. Τελικά η μόνη αξία στη ζωή είναι οι δυνατές ψυχές που αντιστέκονται: κι ο Διάβολος, εξάλλου,  προσηλυτίζει εύκολα τις αδύναμες ψυχές αλλά οι άλλες ψυχές είναι που τον ενδιαφέρουν (και τον τρομάζουν;), αυτές των ευσεβών που επιλέγουν να ζουν με καρτερία κι αυταπάρνηση... εκεί τρώει τα μούτρα του.

Αυτές τις ψυχές αναζητώ. Είμαι μια υπέροχη αποκάλυψη όταν διαπιστώνω οτι αυτές οι ψυχές βρίσκονται κρυμμένες σε σώματα ανθρώπων που βρίσκονται κοντά μου...

(*) Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, αναφέρομαι στο αλάτι με το οποίο είναι πασπαλισμένο το ποτήρι της μαργαρίτας στα μεξικάνικα εστιατόρια, άρα πρόκειται για συνοδοιπόρους σε αλκοολούχα μέθεξη και αυτό τους καθιστά άξιους της προσοχής μου!