Παράξενα πράγματα μας λέει αυτός ο εργοδηγός... (δυσκολάκι)

Ασπίδα Εξισορρόπησης Πίεσης Εδάφους: όχι μόνο για για την κατασκευή μιας σήραγγας για ένα σταθμό του μετρό, αλλά και για την ομαλή πορεία μιας ανθρώπινης ζωής στον κυκεώνα της σύγχρονης πραγματικότητας. Δε φανταζόμουν ποτέ οτι με την ορολογία των βαρέων μηχανημάτων διόρυξης σήραγγας θα μπορούσα ποτέ να εκφράσω ένα μήνυμα για το σύγχρονο πολίτη αυτού του τόπου... η πρόκληση ήταν μεγάλη, δε γνωρίζω αν το κατάφερα!

Ο εργοδηγός  πλησίασε τους εργάτες που τον περίμεναν στην άκρη της υπό κατασκευήν σήραγγας. Χαμογέλασε και προσπάθησε να τους κοιτάξει στα μάτια, πράγμα δύσκολο αφού οι περισσότεροι είχαν καρφώσει το βλέμμα τους στο βρώμικο έδαφος.

Αγαπητοί συνεργάτες που με κοιτάζετε με μάτια ορθάνοιχτα, φίλοι εργαζόμενοι σε αυτό το έργο πνοής για την πόλη μας...

Σας ζητώ να μη θεωρήσετε -ούτε για μια στιγμή!- οτι θα σας μιλήσω για μηχανήματα διόρυξης μιας σήραγγας για τη δημιουργία ενός σταθμού του μετρό. Για την ανθρώπινη ζωή θα σας μιλήσω και για την αξία της ελεγχόμενης εισροής της πίεσης στον ανθρώπινο οργανισμό, ώστε να αποτραπεί πιθανή κατάρρευση του ηθικού του. 

Τα όσα θα σας πω αποκτούν ιδιαίτερη αξία στις ασταθείς συναισθηματικές καταστάσεις που όλοι ζούμε. Βλέπω οτι με κοιτάζετε με επιφυλακτικότητα... ορισμένοι μάλιστα από εσάς και με αδιαφορία, οφείλω να ομολογήσω.

Αφήστε με, για λίγα μόνο λεπτά, να σας μιλήσω για τις έξι βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν το έργο της ζωής... προσέξτε με παρακαλώ: όχι το έργο ζωής, που είναι ένας όρος που έχει κακοπάθει από πολιτικούς ανά τις δεκαετίες, αλλά το έργο της ζωής! Μια μικρή λέξη αν προκειμένω κάνει όλη τη διαφορά,  σας παρακαλώ επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω την ορολογία της γλώσσας μας για να γίνω κατανοητός. Οι αρχές λοιπόν -και δε σας μιλώ ως ο εργοδηγός σας αλλά ως φίλος σας- είναι οι εξής:

• Η πίεση εξισορρόπησης του περιβάλλοντος εδάφους τοιυ καθενός από εμάς, πρέπει να είναι ισοδύναμη ή ελάχιστα υψηλότερη από την επικρατούσα πίεση της κοινωνίας για να αντιστέκεται στις μετακινήσεις και τη δυναμική εισροή δηλητηριωδών σχολίων από τους κακόπιστους συμπολίτες μας.

• Η διατήρηση του μετώπου μας καθαρού από τις ακαθαρσίες που θα εκτοξεύονται από όλες τις κατευθύνσεις επιτυγχάνεται κρατώντας συγχρόνως ψηλά το κεφάλι και χαμηλά την ενστικτώδη έπαρση της ανθρώπινης φύσης... αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, απαιτεί πολύ δουλειά, το αντιλαμβάνομαι!

• Πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή λειτουργία οι κοπτήρες της υπερηφάνειάς μας. Αισθητά θα βοηθήσουν σε αυτό οι  ρυθμιζόμενοι έκκεντροι μονταρισμένοι κοπτικοί δίσκοι της υπέρμετρης αυτοπεποίθησής μας και οι σιαγόνες σύνθλιψης της ανθρώπινης αλαζονείας που μας διακρίνει όλους.

• Η ασπίδα εξισορρόπησης του μηχανήματος που λέγεται «άνθρωπος» σχεδιάστηκε με τρόπο ώστε να αντέχει όλα τα φορτία και τις δυνάμεις που εμφανίζονται από το υπερκείμενο έδαφος, αλλά και από την καθημερινή λειτουργία του ίδιου του μηχανήματος κάτω από αντίξοες συνθήκες... η καθημερινή μας ζωή, όσο κι αν είναι όμορφη, βιώνεται ωστόσο σε αντίξοες συνθήκες, δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό!

• Υπάρχουν έμβολα ώθησης του ηθικού μας, αγαπητοί μου, που μπορούν να συναντηθούν και στις πιο ασήμαντες (φαινομενικά ασήμαντες αλλά στην ουσία πολύ κρίσιμες) εκφάνσεις ζωής: ο δροσερός  αέρας που χτυπάει το πρόσωπό μας μόλις βγούμε από αυτή τη σήραγγα, ένα κρυμμένο λουλούδι ανάμεσα σε βράχια που ποτέ δεν του δίνουμε σημασία, το αβίαστο χαμόγελο του διπλανού μας που δεν δείχνει αμηχανία αλλά τη βεβαιότητα οτι θα υπάρξει λύση, ακόμα κι αν αυτή φαίνεται ένα απομακρυσμένο ενδεχόμενο.

• Για να βελτιώνεται η διαπερατότητα της ανθρωπιάς σε πολύ δύσκολες εδαφικές συνθήκες και να αποτρέπεται η δίοδος της φθοράς των ανθρώπινων σχέσων διαμέσου της θύρας εκτόνωσης, συνιστάται η οριστική απομάκρυνση πο(ρ)νηρών σκέψεων.

Την ώρα που τελείωνε την ομιλία του, το κοινό του εργοδηγού είχε μειωθεί σε αισθητά λιγότερο από το μισό. Οι περισσότεροι είχαν αποχωρήσει μουρμουρίζοντας. Οι λίγοι που έμειναν να τον ακούνε, την ώρα που οι τελευταίες λέξεις έσβηναν στον υπόγειο θολωτό διάδρομο όπου έκαναν το ημιωρο διάλειμμα της ημέρας, κουνούσαν το κεφάλι με νόημα... ή και χωρίς! Πήγαν χαμένες οι λέξεις του εργοδηγού... μήπως και οι δικές μου;

Ευχαριστώ το Αττικό Μετρό  και το site του (http://www.ametro.gr/) που  μου έδωσε στοιχεία που εισχώρησαν και μεταμόρφωσαν την ορολογία που περιγράφει αυτόν το σκληρό κόσμο σε οδηγίες προς ναυτιλόμενους της ζωής: τα περί καλπάζουσας εικονοπλασίας του περίγυρου που μου αποδόθηκε από καθηγητή μου στο Λύκειο τα συναντώ συνέχεια μπροστά μου!!!!

Η φωτογραφία είναι ένα ανύποπτο κολάζ δύο αγιορείτικων εικόνων από την τελευταία μου επίσκεψη στο Όρος.